Cortaderia selloana, to wywodzący się z Argentyny (rejon Pampas) gatunek trawy znany też jako trawa pampasowa. W warunkach naturalnych uznawana jest za roślinę inwazyjną, wypierającą rodzime gatunki z ich terenów, na które się przedostała, jak np. w całej Ameryce Północnej. Z tych względów zakazano jej np. na Hawajach i Nowej Zelandii. Ma ostre jak brzytwa brzegi liści, które są w naturze niebezpieczne np. dla ptaków czy innych zwierząt, które znajdą się z nimi w kontakcie. Rzecz jasna skaleczyć się nimi może także człowiek. Jednak uroda i szybki wzrost tej trawy sprawia, że jest często sadzona w ogrodach. Uważa się ją, nie bez powodu, za najpiękniejszą trawę ogrodową. Okazałe puszyste wiechy, niczym husarskie skrzydła, pojawiają się na bardzo wysokich (2 i więcej metrów) pędach kwiatowych. Trawa z kwiatami żeńskimi (kordateria to roślina dwupienna, kwiaty męskie ma jedna roślina, a żeńskie druga) jest bardziej dekoracyjna. Występuje w wielu odmianach: Monstrosa, Aureolina, Srebrne Pióro, Patagonia, Rendatleri, Andes Silver, Evita, Pumila, czy mająca szczególnie gęste wiechy i rosnąca do 4 m wysokości Sunningdale Silver.
Kiedy sadzimy trawę pampasową?
Jej wrażliwość na chłód sprawia, że czas sadzenia sadzonek trawy pampasowej nie powinien być szybszy niż po ustąpieniu ostatnich majowych (po 20-stym) przymrozków. Jej uprawa nie jest zbyt skomplikowana. Ze względu na szybki wzrost i okazałe rozmiary preferuje gleby żyzne, głębokie, ale przepuszczalne i niezbyt wilgotne – nadmiar wody jest dla nich wręcz zabójczy. Podlewanie jej powinno być bardzo umiarkowane, bo lepiej zniesienie okresową suszę (jej ojczyźniane pampy to przecież tereny dosyć suche) niż długi okres wilgoci. Choć znosi też gleby ubogie, piaszczyste, to jeśli ziemia w Twoim ogródku jest zbyt uboga, trawie tej należy zaaplikować dodatkowe nawożenie, najlepiej w postaci kompostu na wiosnę. Z nawożeniem (szczególnie mineralnym) nie można przesadzić, bo zahamuje ono wzrost rośliny. Palące słońce i sucha gleba eliminujące z danego stanowiska wiele roślin, to raj dla trawy pampasowej. Nie sprzyja jej zbyt silny wiatr (łamliwość wysokich źdźbeł), dlatego wybieraj dla niej miejsca od niego osłonięte.
Czas kwitnięcia trawy pampasowej
Trawa pampasowa kwitnie późnym latem (w sierpniu). Jej ogromne kwiatostany w postaci puszystej wiechy mogą kojarzyć się komuś z cukrową watą na patyku. Jest cennym materiałem w bukieciarstwie, bo pięknie się prezentuje w suchych kompozycjach. W tej zresztą postaci będzie ozdobą Twojego ogrodu także przez całą zimę, w czasie gdy inne rośliny już dawno otuli zimowy sen. Jej okazałe źdźbła (nawet dwumetrowe pozostaje źdźbłem) są nie tylko ozdobą (można je luźno związać), ale też stanowią ochronę rośliny. Dobrze jest zapewnić tej trawie jakąś otulinę, szczególnie gdy spodziewana zima ma być mroźna. Przycinaj je dopiero wiosną, na wysokości 15-20 cm nad ziemią uważając, by nie uszkodzić rozwijających się liści.
Inteligencję i poziom autora widać od razu – świetna treść!